Iedereen die aquarelleert kent het wel: die penseelstreek die je beter niet had kunnen doen, maar nu is het te laat .....
Van bijna elk schilderij dat ik gemaakt heb, heb ik wel een eerste versie. Waar die foute penseelstreek alles bedierf, of waar ik een kleur toevoegde die er helemaal niet bij paste.
En doorgaan maakt het alleen maar erger.
De meeste eerste versies liggen in de prullenbak, sommige heb ik bewaard. Omdat ze niet echt slecht waren, maar omdat de tweede versie beter was, sterker.
Deze judaspenning had ook een eerste versie, volkomen 'overbewerkt'.
Maar deze tweede versie mag wel op mijn blog.
Tja. Een dag in het leven van een aquarelliste.
Every watercolourist knows what I mean: the brushstroke you wish you hadn't done, but now it's too late .....
Of nearly all my paintings I made a first version. Where that wrong brushstroke ruined everything, or where I added a totally wrong colour.
And continuing only makes it worse.
Most first versions ended in the bin, some I kept. Because they are not that bad, but because the second version was better, stronger.
This honesty also had a first version, totally overworked.
But this second one made it to my blog.
Oh well. A day in the life of a watercolourist.
