Weer een pareltje aan jouw aquarellensnoer.. kan er niks anders van maken. :-) Ik gaf namens de hond elk jaar m'n pa een amaryllisbol voor zijn verjaardag op 14 november.. ook de laatste keer in 2019. Die bol ging snel.. pa hoopte altijd dat ze met Kerst in bloei zouden staan, maar vaak was het al veel eerder.. zo ook die laatste keer. Toen pa dan zo ziek werd en in het ziekenhuis belandde en nogal warrig was, kwam ik eens op bezoek en het eerste dat ie zei tegen mij was 'het gaat weer te hard'.. en ik wist meteen dat ie het niet over zichzelf, maar over die bol had..! Ik hoopte eigenlijk alleen maar dat ie 'm nog zou zien bloeien, maar dat mocht niet meer zo zijn.. na zijn dood op 1 december heb ik de amaryllis mee naar huis genomen en heel erg aan pa gedacht toen ie bloeide.. net voor Kerst. Heb 'm overgehouden en geprobeerd vorig jaar weer te laten bloeien, maar er kwam alleen maar blad uit.. misschien dít jaar? :-)
Dankje mizzD! Een amaryllis is voor jou dus altijd verbonden met je vader. Of het nu deze is of een andere. Wat jammer dat hij hem niet meer bloeiend kon zien.
Ja, bij een amaryllis moet ik altijd aan m'n vader denken ja.. en die laatste bloeide echt enorm mooi, met vier prachtige rode klokken (soms geven ze er maar drie).. dat had ie zeker weten mooi gevonden hoor! En deze aquarel van jou vast ook! :-) (sorry dat ik hier nu op jouw blog zo uitgebreid erover schrijf.. maar het kwam ineens boven hehe)
Weer een pareltje aan jouw aquarellensnoer.. kan er niks anders van maken. :-)
BeantwoordenVerwijderenIk gaf namens de hond elk jaar m'n pa een amaryllisbol voor zijn verjaardag op 14 november.. ook de laatste keer in 2019. Die bol ging snel.. pa hoopte altijd dat ze met Kerst in bloei zouden staan, maar vaak was het al veel eerder.. zo ook die laatste keer. Toen pa dan zo ziek werd en in het ziekenhuis belandde en nogal warrig was, kwam ik eens op bezoek en het eerste dat ie zei tegen mij was 'het gaat weer te hard'.. en ik wist meteen dat ie het niet over zichzelf, maar over die bol had..! Ik hoopte eigenlijk alleen maar dat ie 'm nog zou zien bloeien, maar dat mocht niet meer zo zijn.. na zijn dood op 1 december heb ik de amaryllis mee naar huis genomen en heel erg aan pa gedacht toen ie bloeide.. net voor Kerst. Heb 'm overgehouden en geprobeerd vorig jaar weer te laten bloeien, maar er kwam alleen maar blad uit.. misschien dít jaar? :-)
Dankje mizzD! Een amaryllis is voor jou dus altijd verbonden met je vader. Of het nu deze is of een andere. Wat jammer dat hij hem niet meer bloeiend kon zien.
VerwijderenJa, bij een amaryllis moet ik altijd aan m'n vader denken ja.. en die laatste bloeide echt enorm mooi, met vier prachtige rode klokken (soms geven ze er maar drie).. dat had ie zeker weten mooi gevonden hoor! En deze aquarel van jou vast ook! :-)
Verwijderen(sorry dat ik hier nu op jouw blog zo uitgebreid erover schrijf.. maar het kwam ineens boven hehe)
Geeft niks. Gezellig juist, beetje kletsen.
VerwijderenEcht amaryllus tijd. Heel mooi gedaan.
BeantwoordenVerwijderenHeel erg mooi en weer zo zacht geschilderd.
BeantwoordenVerwijderenWat een talent heb je toch, de stijl wat een schoonheid.
BeantwoordenVerwijderenIt's beautiful.
BeantwoordenVerwijderenAs always subtle, transparent and loose, they have everything as watercolors.
BeantwoordenVerwijderenBest regards.
Lovely!
BeantwoordenVerwijderenReally beautiful version of this amazing flower that opens in the darkest period of the year.
BeantwoordenVerwijderenFantastic layers and glow! I love all about this work.
BeantwoordenVerwijderenxx, isabella
Ga maar lekker schilderen Judy. Deze staat ook in mijn volg lijst. Ik ben benieuwd naar je schilderijen die volgen. Veel plezier erin!
BeantwoordenVerwijderenBeautiful!
BeantwoordenVerwijderenMuito lindo!
janicce.