Ik zit temidden van grote stapels schilderijen op de grond in mijn woonkamer. Wat zal ik er mee doen? Sommige liggen me na aan het hart, die bewaar ik voor mezelf. Andere kunnen in de verkoop in mijn Etsy shop. En dan blijft er een derde categorie over: leuk genoeg of niet? Een soort weeskinderen.
I am surrounded by large piles of paintings on the floor in my living room. What shall I do with them? Some are close to my heart, I keep those for myself. Others I'll put up for sale in my Etsy shop. And then there remains a third category: good enough or not? Orphans I call them,
De olijfboom in inkt hierboven is één in deze laatste categorie. Ik schilderde hem spontaan, besloot dat de kleuren niet goed waren, en schilderde een andere in de grijzig groene kleuren die ik associeer met olijfbomen. Maar de eerste versie is..... tja, vreugdevol. En ik kan hem niet weggooien.
The olive tree in ink above is one of this last category. I painted it spontaneously, decided the colours were not good, and painted another one in the greyish green colours that I associate with olive trees. But this first version is ..... well, joyful. And I cannot throw it away.
Een ander voorbeeld: deze schelpen. Ik schilderde hierna veel meer schelpen.
Another example: these sea shells. I painted a lot more shells after these two.
En dan dit musje, nog zo'n 'weeskindje'. Hij haalde mijn blog niet. Ik weet niet meer waarom. Te streperig?
And then this little sparrow, another 'orphan'. He did not make it to my blog. I don't remember why not. Too stripy?
Wat doen jullie met schilderijen uit deze categorie 'weeskinderen'?
What do you do with this category of 'orphans'?
